حفاظت مشارکتی نسخه‌ای است که پارک ملی گلستان را درمان کرده است. ۶ سال اجرای مداوم آن به مدیریت مهدی تیموری، محیطبان با سابقه‌ای که از اقلیم گرم و خشک یزد به گلستان آمده بود به نتیجه رسید و در این سال‌ها آمارهای سمداران شاخص را که نشان از سلامت زیستگاه است بالا برده است.

همشهری- زهرا رفیعی: مردم منطقه پارک ملی گلستان وقتی دیدند که با حفاظت از منطقه، اقتصادشان از راه گسترش گردشگر و توسعه صنایع دستی بهتر می‌چرخد، بهتر از قبل از سرزمین پدریشان حفاظت کردند. حالا گاوبانگی به جای شکارچی‌ها مردم را از سراسر کشور به این منطقه می‌کشاند.   جمعیت حیات وحش در پارک ملی گلستان در دهه اخیر به جایی رسیده بود که امید شمارش ۳۰ راس مرال را هم نمی‌شد داشت. مدیران سازمان حفاظت محیط زیست ۶ سال پیش تصمیم گرفتند که این پارک را به صورت آزمایشی با مدل‌های پیشین حفاظت، مدیریت نکنند. مهدی تیموری، محیط‌بان، و رئیس پارک ملی گلستان (ذخیره‌گاه زیست‌کره) که یکی از پنج نامزد دریافت جایزه مهرگان علم برای یک عمر تلاش در عرصه محیط زیست است توانسته در کنار مردم روستاهای حاشیه پارک ملی، جمعیت پایداری از حیات وحش را حفظ کند. او معتقد است در دنیایی زندگی می‌کنیم که مدل حفاظتی فیزیکی با کمک اسلحه، دادگاه، جریمه کارایی ندارد باید کاری کنیم که ساکنان زیستگاه‌ها با احساس تعلقی که به سرزمینشان دارند در کنار حفاطت، درآمد پایداری هم  بدست آورند.

بیشتر بخوانید:

اسکندر فیروز: این همه هوبره را یکجا حتی قبل از انقلاب هم ندیده بودم | بدون مردم نمی توان پارک ملی گلستان را حفاظت کرد

کد خبر 803005

برچسب‌ها

پر بیننده‌ترین اخبار محیط زیست

دیدگاه خوانندگان امروز

پر بیننده‌ترین خبر امروز

نظر شما

شما در حال پاسخ به نظر «» هستید.
captcha